Mapping the Oblivion
Als we enkel nog binnen de grenzen van het algoritme leven, wat betekent het dan om mens te zijn?
Algoritmen beïnvloeden steeds meer ons leven: waar naartoe te gaan, wat te kopen en naar wie te luisteren. AI creëert frictieloze ervaringen: op maat, gericht en geoptimaliseerd voor jou. Maar tegen welke prijs? Frictieloosheid komt met gehoorzaamheid. Naar de machine, de markt en je eigen profetie.
Tussen frictieloosheid en het recht op vergetelheid
Mapping the Oblivion onderzoekt de invloed van data op menselijke autonomie en het recht om vergeten te worden in AI. De installatie toont de impact van aanbevelingen op ons leven door de lens van haar families Netflix-account en roept vragen op over in hoeverre we onze keuzes willen kwantificeren. “Kijk je alleen nog naar films die hoger dan 64% scoren? Dineer je enkel in restaurants als ze voor ruim 76% aan je smaak voldoen? Date je met mensen wanneer het compatibiliteitspercentage boven de 89% ligt? Kies je niet voor de carrière die je verlangt omdat er maar 12% kans van slagen is?” Willen we onze intuïtie vervangen met systemen die we niet begrijpen? Een kaart met waarschijnlijkheden en statistieken volgen?
Het recht op vergetelheid is een EU-recht om te verzoeken data te verwijderen. Een belangrijk recht, maar de rol van AI in ons leven en de complexiteit van data verzamel infrastructuren vraagt een nieuw begrip van vergetelheid. Wat betekent het om vergeten te worden in een wereld die gebouwd is op data? Willen we binnen de marges van algoritmes leven, of eraan ontsnappen? Gegevens wissen? Tegen de verwachting in kiezen? Willekeur omarmen? Een staat van vergetelheid bereiken.
Project door: Julia Janssen
