WDE Spotlight: Karin Fischnaller

Kun je wat meer vertellen over jezelf, je achtergrond en je ontwerppraktijk?

Mijn naam is Karin Fischnaller en ik ben een Information Designer gevestigd in Amsterdam. Opgegroeid te midden van rotsachtige bergen, bevind ik me vandaag de dag omringd door bergen van onbewerkte gegevens. Een paar jaar geleden heb ik de masteropleiding Information Design afgerond aan de Design Academy Eindhoven, en dit heeft mijn huidige ontwerppraktijk aanzienlijk beïnvloed.

Mijn ontwerpstudio The Anderen fungeert als een navigatietool en interface door grote, onhandelbare brokken ruwe informatie om te zetten in behapbare brokken. We maken kennis toegankelijk voor de gebruiker.

Ons werk rekt de normen van standaard digitale interface design op, speelt met spanning en subtiliteit om de vrije navigatie van de gebruiker aan te moedigen, ondersteunt het publieke debat en wekt nieuwe kennis op. We structureren en organiseren data, bouwen verhaallijnen, produceren visualisaties en choreograferen interacties. Deze interfaces worden “(digitale) informatieruimtes” waar de inhoud wordt gereorganiseerd in een constructie via niet-lineaire en gelaagde verhaallijnen in netwerkachtige structuren.

Het organiseren van bergen gegevens lijkt een taak die diepgaand analytisch denken vereist, maar wij denken dat het cruciaal is om het proces met speelsheid en intuïtie te beginnen. Dit geeft ons unieke invalshoeken en nieuwe benaderingen om het onderwerp aan te pakken.

Het onderzoek van The Anderen streeft naar uitdaging; het blootleggen van paradoxen en dominante ideologieën om het publieke debat te informeren. Binnen dit werk blijven we ons inzetten voor het visualiseren van complexiteit en spelen we de rol van facilitator om mensen te betrekken bij de maatschappelijk relevante actuele onderwerpen. Het doel van ons werk is om licht te werpen op de pluraliteit en nuances die zich bevinden buiten de oppervlakte van hedendaagse kwesties, nieuwe inzichten en verrassende perspectieven te bieden en zo de wereld van vandaag te begrijpen om die van morgen te informeren.

Bij World Design Embassies geloven we dat design thinking fundamenteel is om tot nieuwe richtingen en perspectieven te komen voor complexe maatschappelijke vraagstukken. Hoe zie jij dat als ontwerper?

Het is essentieel. Herhaaldelijk aannames uitdagen en voortdurend vragen stellen, stelt ons in staat om te leren en te ontleren terwijl we dichter bij inclusieve samenlevingen komen, of uiteindelijk post-human-centered levens. Tegelijkertijd is geen enkel ontwerpproces perfect – dus het creëren van ruimte om erover na te denken is minstens even belangrijk.

Jouw project Lorem Ipsum zal deel uitmaken van de Embassy of Inclusive Society tijdens de Dutch Design Week 2023. Wat kun je ons vertellen over het project en de fase waarin het zich bevindt?

De installatie Lorem Ipsum visualiseert belangrijke richtlijnen en adviezen voor inclusieve (fysieke) presentaties. Het is een uitnodiging voor het publiek, ontwerpers en culturele instellingen om na te denken over hoe diverse lichamelijke ervaringen kunnen worden opgenomen in het ontwerp. Hoe kunnen we ruimte bieden voor de verschillende behoeften van verschillende lichamen? En hoe kunnen verschillende mensen informatie van exposities vanuit hun eigen perspectief benaderen? In deze installatie werden juist de richtlijnen de tentoonstelling.

Uiteindelijk gaat deze installatie verder dan een eenvoudige checklist van informatievoorziening, ruimtelijke ordening, kleurcontrast, lettergrootte, materiaalkeuzes, tastbare ervaringen, audio-elementen, lichtplanning of zitplaatsen. Een tastbaar voorbeeld van de effectiviteit ervan is de manier waarop beknopte teksten iedereen ten goede komt. Het creëren van een toegankelijk ontwerp binnen een reeks metingen omvat niet alleen het maken van keuzes, maar ook het aanbieden van alternatieve manieren om de boodschap te begrijpen.

Op dit moment bevinden we ons in de laatste fase van de productie. Het is fascinerend om te zien hoe alles samenkomt terwijl enkele zeer laatste uitdagingen nog moeten worden aangepakt.

Hoe hoop je dat jouw werk impact maakt?

Ik hoop dat mijn werk manieren biedt om door onze complexe wereld te navigeren waar er een overvloed aan informatie en data is. Door laag voor laag informatie af te pellen, hoop ik mensen te helpen begrijpen wat hun invloed is op deze wereldwijde informatiesystemen. Hopelijk inspireer ik hiermee gesprekken over verandering. Door onderzoeken te visualiseren hoop ik bruggen te slaan tussen twee werelden die maar al te vaak van elkaar geïsoleerd lijken. Ik geloof dat mensen iets nieuwe kunnen leren als ze meerdere ingangen krijgen tot informatiestromen, want hierdoor worden ze in staat gesteld zelf verbanden te leggen. Dit is belangrijk want nieuw verworven kennis leidt tot een beter oordeel en begrip van nuances, waardoor ze minder snel in complottheorieën of vooroordelen trappen.

Waarom heb je ervoor gekozen om deel te nemen aan de Embassy?

De Embassy of Inclusive Society is een ruimte om te (ont)leren. Het werken aan de visuele vertaling van de richtlijnen voor toegankelijkheid heeft me in staat gesteld om meerdere toegangspunten te verkennen en om helder informatie over te brengen. In dit proces heb ik hardnekkige patronen losgelaten en nieuwe kennis opgedaan die ik wil delen.

Heb je een droomproject dat je in de toekomst zou willen realiseren? Wat is het en waarom?

In mijn gedachten heb ik een plank vol ideeën en nieuwsgierigheden. Ze delen allemaal de drang om de significante consequenties van onderliggende machtsstructuren en verweven economieën te onthullen.

Samen met informatie- en ruimteontwerper Miruna Dunu zijn we nieuwsgierig om te onderzoeken hoe wij als soort omgaan met onze culturele, technologische en biologische werkelijkheid in het licht van toenemende digitalisering en klimaatverandering. Terwijl onze omgeving verslechtert, bouwen we het Metaverse. We creëren digitale avatars terwijl we ons fysieke lichaam veranderen om te voldoen aan digitaal gedreven normen van schoonheid en sociale acceptatie. Ons doel is om de spanningen tussen het fysieke en digitale lichaam te onderzoeken en tussen de toenemende digitalisering en de eveneens toenemende co2 voetafdruk afkomstig van digitalisering. Samengevat in onze werktitel: “De Onverdraagbare Lichtheid van Jouw Digitale Lichaam (The Unbearable Lightness of Your Digital Body).”

Stel dat je één persoon mag kiezen voor de ultieme samenwerking (een wetenschapper, kunstenaar, filosoof, bioloog, ontwerper, politicus, wie dan ook). Wie zou je kiezen en waarom?

Er zijn er veel, maar ik zou graag onderzoeker Kate Crawford en podcastmaker Roman Mars willen bellen. In het boek “Atlas of AI” onthult Crawford hoe technische systemen zoals Kunstmatige Intelligentie zijn ontworpen om bestaande machtsstructuren te dienen en te versterken. Mars is de host en maker van 99% Invisible, een podcast over de onopgemerkte constructies die onze wereld vormgeeft. Beiden zijn geweldige bronnen van inspiratie.

Ik ben ook dankbaar voor de samenwerkingen die ik in het verleden heb gehad. Het werken met Design Researcher Shay Raviv aan haar visuele essay “Beyond Projects” herinnerde me aan de grote waarde van continuïteit om impact te creëren. Zij is ook verantwoordelijk voor het initiëren van Lorem Ipsum.

Later, als je terugkijkt op je carrière als ontwerper: wat hoop je dan te hebben bereikt?

Ik hoop dat we diversiteit en meervoudige perspectieven op verhalen met vreugde omarmen!