WDE Spotlight: Lio Huntjens

Kun je iets meer over jezelf, je achtergrond en je ontwerppraktijk vertellen?

Hi, ik ben Lio Huntjens. Momenteel ben ik eerstejaars master student Industrial Design aan de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) waar ik ook mijn bachelor Industrial Design heb afgerond. Voor mijn projecten ben ik het liefst bezig met de onderwerpen aesthetics of design, tangibility, duurzaamheid en werken met innovatieve technologie (van 3D-printen tot het gebruik van Artificial Intelligence). Verder heb ik me sinds dit jaar bij het Young Talent Team van Yksi Expo mogen aansluiten waar we een platform bieden voor designers en bedrijven die zich bezighouden met projecten over duurzaamheid en circulariteit.

Jouw project is tijdens Dutch Design Week 2021 onderdeel geweest van de Embassy of Rethinking Plastic. Wat kun je ons over dit project vertellen en in welke fase bevindt het zich nu?

Het project Food for Packaging, mijn bachelor afstudeerproject aan de TU/e, onderzoekt de mogelijkheden van bioplastics op basis van agar (een stof gemaakt van algen, red.) in combinatie met ‘food waste’ voor duurzamer verpakkingsontwerp. Daarnaast worden er nieuwe mogelijkheden gecreëerd voor het communiceren van ‘brand identity’ door middel van het gebruik van innovatieve technologieën zoals 3D-printen en sublimatie printen. Dit project, begeleid door prof. Loe Feijs en Chetram Bangaru, heb ik vorig jaar afgerond. Het bevindt zich in de beginfase van het onderzoeken van de productiemogelijkheden van de verschillende materialen op basis van agar.

Kun je uitleggen hoe het project zich verhoudt tot het narratief van deze Embassy?

Het kijkt naar de mogelijkheden voor het gebruik van duurzamere materialen die gebruikt kunnen worden als alternatieve opties voor verpakkingsontwerpen in plaats van de huidige plastic verpakkingsontwerpen. Verder onderzoekt dit project de mogelijkheden voor circulariteit door het gebruik van food waste voor de materialen. Het gebruik van alternatieve materialen en circulariteit zijn twee van vele onderwerpen waar the Rethinking Plastic Embassy mogelijkheid ziet om op een andere manier over het gebruik van plastic te denken en er mee om te gaan.

Bij dit project heb je de mogelijkheden van bioplastic op basis van agar (een stof gemaakt van algen) in combinatie met afval van voedsel onderzocht. Wat heeft jou ertoe gezet om dit te onderzoeken en hier voedselverpakkingen mee te ontwikkelen?

Tijdens mijn uitwisselingsperiode op ELISAVA in Barcelona 2020 zei een professor tijdens zijn vak over verpakkingsontwerp “When you design for packaging design, you are designing trash”. Voor mij als nieuwkomer in het veld van verpakkingsontwerp (al geldt dit uiteraard voor meerdere ontwerpvelden) heeft dit veel indruk op mij gemaakt en probeer ik sindsdien meer bewust te zijn over wat er met het ontwerp gebeurt na de gebruiksfase. Na het afronden van dat vak wilde ik meer weten over de mogelijkheden van potentiële alternatieve materialen voor verpakkingsontwerp. Verder ben ik hier ook in aanraking gekomen met onderwerp van circulariteit en zo bij het gebruik van voedselafval terechtgekomen. Projecten zoals KUORI, Bio’C, Agro en Upprinting Food hebben me hier tijdens mijn project erg in geïnspireerd en/of hebben de ontwerpsters mij advies hierin gegeven.

De verschillende verpakkingen heb je ge-3D-print, waarom heb je voor deze productiemethode gekozen?

In eerste instantie heb ik gekeken naar andere mogelijkheden om de materialen tot een verpakkingsontwerp te maken, voorbeelden hiervan zijn de kom met deksel en het zakje gemaakt van aardbeien restafval. Later zijn de 3D-print vorm-exploraties erbij gekomen. De TU/e had net na de start van mijn Bachelor afstudeerproject een nieuwe 3D-printer aangeschaft die met keramiek kon printen. Door de structuur van het agar-zetmeel (het wit gekleurde materiaal in de foto’s) leek dit een potentiële kandidaat voor deze methode, en dat bleek ook zo te zijn! Ik wilde de mogelijkheden onderzoeken en heb heel veel samples gemaakt. Het is dus nog een “work in progress”, maar het is een toegankelijke methode en je kan er qua vormgeving heel veel mee wat veelbelovend is.

Food for packaging is je final bachelor project, ben je van plan om na je afstuderen dit nog verder te onderzoeken en ontwikkelen?

Momenteel ben ik druk met mijn master en laat ik het project even rusten om er hopelijk over een tijdje weer met een frisse blik op terug te komen. Wellicht dat ik er op terug kom tijdens een van mijn master projecten, ik heb namelijk erg genoten van het uitzoeken hoe duurzame materialen in combinatie met innovatieve technologie, zoals de 3D keramiek printer, gebruikt kan worden. Dat maakt hopelijk het gebruik van dit soort alternatieve materialen veel interessanter.

Je hebt al eerder benoemd dat het project Food for packaging niet direct probleemoplossend is, denk je dat het dit wel kan worden?

Er is inderdaad nog veel te ontdekken over wat de beste productiemethode(s) zijn wat betreft dit soort bioplastics. Daarnaast zijn er ook nog wat ‘hurdles to overcome’ wat betreft het materiaal zelf die nog niet op kunnen tegen de materiaaleigenschappen van plastic en de accuraatheid van het 3D-printen. Verder is er helaas niet een gunstige regelgeving rondom biodegradable bioplastics wat betreft afvalverwerking, dat maakt het gebruik van dit soort bioplastics voor stakeholders ook minder aantrekkelijk.

Wat voor ontwerp/project zou je nog graag realiseren in de toekomst en waarom?

Uiteraard lijkt het me heel interessant om verder te kijken naar de mogelijkheden van 3D-print technologieën en duurzame materialen. Echter vind ik momenteel haptisch design ook heel interessant en zou ik meer met het onderwerp ‘aesthetics of intelligence’ bezig willen zijn. Als ik een deel van deze onderwerpen zou kunnen combineren in een project dan zou dat top zijn, maar dat is iets wat ik in mijn tweede jaar master ga ontdekken.

Kun je een andere interessante ontwerper noemen die zich bezighoudt met hetzelfde thema, en waarom is zijn/haar werk zo sterk in jouw ogen?

Ik kan er zo veel noemen! Maar een van de projecten die qua onderwerp vergelijkbaar is en die me erg geïnspireerd heeft tijdens mijn eigen project is het project KUORI van Sarah Harbarth. Zij gebruikt bananenschillen als basis voor een duurzamer materiaal waarmee ze op dit moment schoenzolen maakt. Verder heeft ze ook een filament van het materiaal kunnen maken voor 3D-printen, dat vind ik uiteraard supertof!

Hoe denk je dat jij met jouw werk impact kan maken?

Met mijn project hoop ik te laten zien dat het gebruik van bioplastics met innovatieve technologie (en niet alleen met de standaard productie methodes of 3D-printers) interessante mogelijkheden biedt voornamelijk op het gebied van vormgeving. Verder is het project een oproep om de regelgeving rondom afvalverwerking van bioplastics te veranderen, zodat het aantrekkelijker en toegankelijker wordt om dit soort alternatieve materialen in ons dagelijks leven te gebruiken.

Als je een persoon mocht kiezen om mee samen te werken (een wetenschapper, kunstenaar, filosoof, bioloog, ontwerper, politicus, wie dan ook), wie zou je kiezen en waarom?

De projecten van Philipp Hainke vind ik momenteel wel heel tof. Zijn projecten zijn erg divers, maar wel de onderwerpen die ik ook interessant vind. Van 3D-geprinte schoenen tot een water-resistent biologische coating. Met hem zou ik wel graag willen samenwerken aan een project.

Voor/met welk bedrijf zou je heel graag een keer een project willen doen? En wat voor project zou dat zijn?

Het team van Neri Oxman onderzoekt de mogelijkheden van water-based digital fabrication. Hier kijken ze naar mogelijkheden voor het ontwikkelen van het 3D printen van biomaterialen. Het lijkt me super interessant om hier meer over te weten en mee te denken aan de ontwikkeling van het proces.