Missie & Visie

Missie

Samen ontwerpen we een duurzame, leefbare en sociale samenleving voor toekomstige generaties.

World Design Embassies (WDE) is een missie- en ontwerpgedreven programma waarbij partijen op gelijkwaardige manier samenwerken aan complexe, maatschappelijke vraagstukken. In open coalities verbinden we ontwerpkracht aan nationale transities. Vanuit missies rondom thema’s als gezondheid, veiligheid, mobiliteit, duurzaamheid en inclusiviteit, werkt WDE aan de transitie naar een duurzame, leefbare en sociale samenleving voor ons en de generaties na ons.

Visie

World Design Embassies staat voor ontwerpend denken én doen. Voor domein- en sectoroverstijgend samenwerken aan complexe maatschappelijke vraagstukken. We geloven dat verbeeldingskracht cruciaal is om dat ‘wat is’ te veranderen in dat ‘wat we wensen’.

Scroll voor de volledige visie en motivatie door naar beneden.

Hoe gaan we om met de planeet?
Hoe gaan we om met elkaar?
En wat betekent dit voor onszelf?

We leven in een revolutionaire tijd. Een tijd waarin we dagelijks geconfronteerd worden met crisis, klimaatverandering, polarisatie en conflict. Een tijd waarin fundamentele veranderingen van bestaande systemen urgenter zijn dan ooit. Veranderingen die de verbeeldingskracht van ontwerpers, de inzichten van de wetenschap en de maakkracht die in iedere mens schuilt, nodig hebben. We staan op een moment in de geschiedenis waarin een echte verandering van richting mogelijk én noodzakelijk is. We moeten onszelf fundamenteel andere vragen gaan stellen en onze manier van samenleven anders durven vormgeven.

Sinds de industriële revolutie zijn we vooral beter geworden in wat we eigenlijk altijd al deden. Met steeds slimmere machines, geavanceerde technologieën en complexere toeleverketens. We zijn kampioen geworden in het blijven verfijnen, verbeteren en in het bedienen van iedere wens. Zoek bijvoorbeeld online eens naar staafmixers, automodellen of smartphones, en je vindt een oneindig aanbod. Een eindeloze cyclus van toenemende productie en consumptie, waarin het ontwerpveld een grote rol speelt.

Omgekeerde evolutie

De verfijning en ontwikkeling betekent een overweldigende hoeveelheid gemak, comfort en welvaart. Dit laat echter diepe sporen na. Denk aan de uitputting van grondstoffen, vervuilende productiemethodes, afval en een tweedeling tussen degenen die zich al deze luxe kunnen veroorloven en degenen die buiten de boot vallen.

Een groot deel van de wereld waant zich in een consumptief luilekkerland, maar hoe houdbaar is dat? Zo’n luilekkerland bedreigt niet alleen onze gezondheid. Het gaat met name ook over andere grote vragen als: biodiversiteit, klimaatverandering, veiligheid, economische crisis, internationale spanningen en migratie en segregatie.

In bepaalde delen van de wereld leven we in grote welvaart, maar dat gaat ten koste van 2,3 miljard mensen die in gebieden leven die in versneld tempo vrijwel onleefbaar worden. Verantwoordelijkheid nemen voor ons ultieme comfort, betekent ook verantwoordelijkheid nemen voor die toenemende dreiging op andere plekken in de wereld. Moedig en met overtuiging afscheid nemen van het bestaande en gezamenlijk van richting veranderen, dat is de opgave voor de komende decennia.

De rapporten van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) geven een heldere boodschap: er is geen structural change nodig, maar een transformative change. Een transitie bereik je niet door enkel aan de slag te gaan vanuit één organisatie of binnen één domein. Het vraagt ons om buiten de bestaande structuren te treden en gelijktijdig de economische, sociale en technologische structuren van onze samenleving fundamenteel te veranderen.

Vertrouwen op makerschap

We moeten nu echt aan de slag. Niet terugdeinzen voor de dreiging, maar onze mouwen opstropen. Optimistisch, maar niet naïef.

Cruciaal is dat we daarbij op elkaar vertrouwen en de maker in onszelf ontdekken zonder te weten wat de eindoplossing is. Dat we andere waarden, nieuwe werkende mechanismen en verbeeldingskracht durven toelaten in de omgang met onze uitdagingen. Ingesleten systemen lopen vast en oude antwoorden werken niet langer, dus moeten we nieuwe vragen durven stellen en andere, inclusieve coalities vormgeven.

De kracht van het maken

De bron van verandering ligt niet in de maakbaarheid van de wereld, maar schuilt in de mens zelf: in diens makerschap. De maakkracht begint bij de wil om de samenleving te veranderen en niet alleen je eigen leven. Makers worden gegrepen door het vraagstuk en niet enkel door de oplossing. Eenvoudige oplossingen zijn er nu eenmaal niet voor de transformatieve vraagstukken.

Verbeeldingskracht is nodig om die maakkracht aan te wakkeren. Naast het rationeel nadenken en structureren van wat er om ons heen gebeurt, is het van belang je te kunnen verplaatsen in een ander, in een andere tijd, in een andere wereld.

Dat samenspel creërt mogelijkheden. De vondst: de scheppende kracht van het voorstel, van alternatieve scenario’s en nieuwe mogelijkheden.

De makers zijn de mensen die een nieuwe toekomst maken. Niet in hun eentje, maar doordat ze steeds een nieuwe vorm bedenken om daar andere mensen bij te activeren en netwerken te verbinden..

Vijf rollen

Om de echte transitie in beweging te brengen is makerschap van iedereen nodig, hierin onderscheiden we vijf rollen. De Waakhond die een thema agendeert; niet zegt dat het anders moet, maar laat zien dat het anders kan. Door de urgentie zichtbaar en voelbaar te maken. De Schatgraver die niet gericht is op objectieve feiten en cijfers binnen een afgebakende context, maar die vanuit empathie op zoek gaat naar persoonlijke betekenis en onderliggende waarden uit de praktijk om meer inzicht te krijgen in het vraagstuk. De Initiator die zich niet richt op de verbetering van het bestaande, maar beloftevolle nieuwe mogelijkheden voorstelt. Een handelingsperspectief voor ander gedrag. De Verkenner faciliteert de gezamenlijke ontdekkingstocht, niet gericht op het vinden van de oplossing, maar op het ontwerpen van de verandering. Een proces dat zorgt voor onverwachte uitkomsten door inzet van ieders expertise. De Waarmaker die zich niet richt op afgebakende projectresultaten, maar de maakruimte van mensen binnen systemen vergroot en mensen faciliteert in de onderlinge verbinding. Nieuwe netwerken als aanjagers van verandering.

We hebben mensen nodig die zich verbonden voelen aan meer doen dan alleen dat wat op hun bordje ligt. In de samenleving en in organisaties. Dat verantwoordelijkheidsgevoel vraagt niet alleen iets van ontwerpers en wetenschappers, niet alleen iets van marktpartijen of de overheid. Het vraagt van iedereen om de verbinding te vinden op de doelstelling die ons allen overstijgt.

Het gaat erom de rollen en kwaliteiten te verenigen. We hebben veel meer kwaliteiten dan we in ons professionele leven inzetten, als gemeenteambtenaar, wijkagent of hulpverlener. Daarmee kunnen we allemaal het makerschap in onszelf aanspreken.

Het ontwerpen van de verandering

Binnen World Design Embassies (WDE) vinden overheden, het bedrijfsleven en ontwerpers elkaar om de maatschappelijke problemen aan te pakken en te laten zien dat het anders kan. WDE agendeert, zet open coalities op voor maatschappelijke transities en brengt maakkracht bij elkaar. Elk vanuit hun eigen context werken de Embassies aan de nodige fundamentele veranderingen.

Dit doen ze door met elkaar te onderzoeken, te experimenteren en te leren. Waarbij het niet gaat om het ontwerpen van de oplossing, maar juist om het ontwerpen van de verandering. De dialoog is daarbij cruciaal; met de coalities en de diversiteit van perspectieven ontstaat de ruimte om concrete stappen te zetten. Daar zit de kracht.

Vliegende kracht

We voelen de urgentie en tegelijkertijd ook een verbindende kracht die verandering mogelijk lijkt te maken. De gevoelde noodzaak om een hoopvol toekomstbeeld te creëren. Dit is het moment dat we het anders moeten en kunnen doen. Zo’n moment komt in de geschiedenis niet zo vaak voor. We zijn optimistisch, maar niet naïef. De noodzakelijke verandering begint met pijn en verzet. Er is creativiteit, solidariteit, inventiviteit en improvisatie nodig om met elkaar te transformeren naar een volhoudbare wereld.

We hebben de komende dertig jaar om op vele terreinen die fundamentele veranderslag te maken. 2050 lijkt ver weg, maar in tijd gemeten is het even ver als het begin van de jaren negentig. Toen het normaal werd dat we allemaal een computer op ons bureau kregen. Het is adembenemend hoe snel de ontwikkelingen zijn gegaan. Internet, algoritmen en Artificial Intelligence creëerden een digitale wereld waarin alles mogelijk werd. Nu is het zaak om de komende dertig jaar dezelfde adembenemende veranderingen in de echte wereld te realiseren.

Dat langetermijnperspectief, het laten zien dat het anders moet en kan, is niet het domein van politici en onze wereldleiders, en evenmin van de huidige marktmechanismen. Deze machten worden gestuurd door kortetermijnbelangen en beschikken niet over de juiste instrumenten of agenda’s gericht op de toekomst. Waar de gereedschappen van deze twee machten niet toereikend zijn, vormt het arsenaal van de ontwerpwereld, de creatieven en de wetenschap een derde macht: de kracht van kennis en onderzoek, het bevragen van het bestaande en vanuit de verbeelding voorstellen doen voor nieuw gedrag.

Dat begint bij nieuwsgierigheid en twijfel, bij het stellen van oneindig veel vragen. Daarin hebben ontwerpers en wetenschappers veel gemeen, ze zijn creatief en gespecialiseerd in verandering. Een wetenschapper moet twijfelen aan wat hij zeker denkt te weten en een ontwerper moet zeker weten dat hij twijfelt. Een omgekeerde wereld, maar wel vergelijkbaar qua creativiteit en passie voor vooruitgang.

Vooruitgang naar een houdbare, regeneratieve en inclusieve wereld met systemen die geen sociale of ecologische sporen van verwoesting achterlaten.